Στο Γραφείο των Καθηγητών
Το σχολικό πλαίσιο κουβαλά την κοινωνική αλήθεια απροϋπόθετα όσο συμμετέχουν ζωντανοί άνθρωποι σε αυτό.
Μια κοινωνία σε πόλεμο, γεννάει ανασφάλεια και καχυποψία. Ο ΦΟΒΟΣ είναι το κυρίαρχο συναίσθημα σε μια τέτοια μήτρα.
Σε περιόδους πολιτισμικών αλλαγών τα ανθρώπινα όντα μοιάζουν περισσότερο με συσσωμάτωση θραυσμάτων παρά με ολοκληρωμένες υπάρξεις. Θραύσματα συγκολλημένα με ΑΓΧΟΣ.
Η κοινωνία εκφράζεται στα πλαίσια και οι άνθρωποι στις σχέσεις. Όταν και οι δυο πλευρές γεννάνε ΚΡΙΣΗ, οι σχέσεις στεγάζουνε την ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ και οι φροντιστικές ματιές αντικαθίστανται από την ΒΙΑ.
Το σχολείο της σύγχρονης εποχής μπορεί να μετατραπεί σε ΑΡΕΝΑ αλληλοεξόντωσης των υπο-ομάδων και ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (exchange of power) αναλαμβάνει ως μαμή να πει την ιστορία: σύλλογος διδασκόντων εναντίων μαθητικών συλλογικοτήτων, έμπειροι και παλιοί καθηγητές εναντίον των ρομαντικών καινούργιων, μάγκες και «μπούληδες» μαθητές, εναντίον των φλώρων.
Η εμπλοκή των γονέων εκτός πλαισίου ενισχύει την κακοφωνία (θόρυβος) και η μάχη μεταξύ των εφήβων μετατρέπεται σε υποστήριξη των αδικημένων γονέων.
Σε μια κοινωνία σε κρίση το παιδί προκαλώντας σταθερά γίνεται το δυνατό σημείο (location of disturbance). Θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας κούκος, ένας υπεύθυνος ενήλικας που εμπνέει, να κρατήσει (holding) στο μυαλό και την καρδιά την εικόνα ΟΛΟΚΛΗΡΗ. Αν δίπλα του οι εξοργισμένοι ενήλικες επιτρέψουν τον διάλογο, αρχίζουν να ονοματίζονται τα δύσκολα. Κύκλοι ομάδων διαλόγου και αναστοχασμού… Η αρχή της ελπίδας.
Η προσπάθεια αστυνόμευσης των πλαισίων από εξωτερικά κέντρα, ενισχύει τον ανταγωνισμό ποιος τα ελέγχει και ποιος τα εκμεταλλεύεται. Η επιστήμη μας το έχει μελετήσει. Δεν λύνεται έτσι η βία. Ούτε με καταγγελίες και εξώδικα. ΘΕΛΕΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΕΠΑΦΗΣ, ΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ, ΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ, ΤΙΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ. Εκεί κερδίζει το RESPECT ο ενήλικας. Και εκεί κερδίζει ένα πρόσωπο ασφαλούς ΓΟΝΕΪΚΟΤΗΤΑΣ ο αναστατωμένος έφηβος!
Ναι στην ταινία,
Αλέξης Λάππας