Οι νέοι που φροντίζουν την Ελληνική Σεζόν

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας είναι ένας: η παράδοση των Σχέσεων. Είτε στην μορφή της βάρκας που λέγεται οικογένεια, είτε στον χορό που λέγεται αδελφική φιλία!

Ο ζωντανός ωστόσο θησαυρός μας είναι ξεκάθαρα οι νέες και οι νέοι μας! Αυτό το γνωρίζει όποιος τους συναντήσει. Ολοκληρώνοντας ένα τριήμερο συμπόρευσης με τους εργαζόμενους στο Monastiri Paros φεύγουμε γεμάτοι: καμαρώσαμε, νιώσαμε, ακούσαμε, ελπίσαμε ξανά!

Κάτω από την γκρίνια και την εγωιστική άρνηση για τα κοινά των προηγούμενων γενεών, ανατράφηκαν ζωντανοί άνθρωποι, που παραμένουν σε επαφή με την τραγικότητα της κοινωνικής πραγματικότητας που τους περιβάλει, γεμάτοι ωστόσο θυμό αλλά και δημιουργικότητα για το μέλλον τους, έτοιμοι να υπερασπιστούνε ο ένας τον άλλον, δίπλα στον συνάδελφο και όχι από πάνω, εργατικοί και καλόψυχοι!

Τι θρέφει τέτοιους νέους ανθρώπους; Το καλό βλέμμα που αναδεικνύει και μια κίνηση κατανόησης και αποδοχής τους.

Την επόμενη φορά που σε ένα μαγαζί ή μια θερινή επιχείρηση ή στο ντελίβερι του γρήγορου φαγητού σας, βρεθεί απέναντί σας ένας άνθρωπος νέος που δίνει την καλοσύνη του να σας φροντίσει, αρνηθείτε τον πειρασμό να νιώσετε Πασάδες και Κύριοι! Συναντήστε με ευγνωμοσύνη το βλέμμα τους, που πασχίζει να καταλάβει ότι σας φρόντισε! Πείτε έναν καλό λόγο! Χαρείτε και μοιραστείτε το! Αν στον κάθε νέο βλέπαμε τον γιο, την κόρη ή τον νεανικό μας εαυτό που αγωνίζεται να εργαστεί, θα ζούσαμε με περισσότερη χαρά και ελπίδα!

Η ευγνωμοσύνη μας είναι στους νέους ανθρώπους που δέχθηκαν να συμμετέχουν στις ομάδες μας αλλά και στην υπεύθυνό τους, την Σοφία Πασχαλίδου, που η καριέρα της στο hospitality συνδυάζει την εμπειρία διοίκησης οργάνωσης, δίπλα στην ενσυναίσθηση και το βίωμά της από τα χρόνια που φρόντιζε παραμελημένα παιδιά σε μία από τις παλαιότερες ιδρυματικές δομές παιδικής προστασίας, της βορειοελλαδίτικης πόλης μας.

Να είμαστε άνθρωποι λοιπόν!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.

Αλέξης και Νίκη- Ιούλιος 2025