Ασυνείδητες Ευθύνες Γυναίκας
Καθώς η ημέρα που ο κόσμος μας γιορτάζει τη γυναίκα ή τη θυμάται, αποχωρεί, σκέφτομαι τη μάνα Γη που της έδωσαν γυναικεία μορφή οι πρόγονοί μας. Μοιάζει σαν να χρέωσαν σε ένα πρόσωπο γυναίκας να γεννά, να γράφει και να θυμάται την ιστορία του καθένα μας, χαραγμένη με αλφάβητο πόνου, η μνήμη μας, η Ύπαρξή μας.
Το 1999 φαίνεται με παίδευε το παιχνίδισμα Γη – Ζωή και ξεσήκωσα από το αρχείο με τα σκίτσα μου δυο δοκιμές. Σκέφτομαι πόσα συνειδητά και ασυνείδητα επενδύουμε στην πατρίδα μας στις Γυναίκες και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να μην ταυτιστεί κάποια με αυτό. «Εσείς μου λέτε θα είναι μια εμπειρία, εγώ λέω θα είναι μια ακόμα ευθύνη» έλεγε πρόσφατα στη συνεδρία της μια έφηβη μπροστά στις επιλογές της ενηλικίωσης. Όχι πάντα, όχι όλοι, αλλά στη μεταμοντέρνα πατρίδα μας από τη γυναίκα ακόμα στερεοτυπικά περιμένουμε την πιο υπεύθυνη συμπεριφορά, μαζί με τα χαρίσματα της υπομονής και της συγχωρητικότητας.
Α. Λ
