Μεγαλώνοντας…
Στη κοινωνία του σήμερα καθένας από μας στο δικό του μικρόκοσμο, μπορεί να νοιωσει ένας μικρός παντοδύναμος θεός. Αυτό δεν είναι μια φαντασίωση, είναι μια παρενέργεια αυτων που προσφέρει ο μεταμοντέρνος τρόπος ζωής. Με την εύκολη πρόσβαση σε πολλές πηγές πληροφοριών, με την δυνατότητα που μας δίνεται να αναπτύξουμε πολλές δεξιότητες, με τον πολλαπλό τρόπο επικοινωνίας, έχουμε καταφέρει να κινούμαστε σε τόσα επίπεδα και να εξελισσόμαστε με τέτοια ταχύτητα, που φτάνουμε στο σημείο οι ικανότητες μας να προπορεύονται της ωρίμανσης του συναισθηματος.
Ενώ επικοινωνώ, συνδιαλέγομαι, κάνω δηλώσεις, δημιουργώ, φτιάχνω ιδέες, οργανώνω συστήματα, βοηθάω άλλους, υπηρετώ….. φτάνω καποια στιγμή να αναρωτηθώ για το πως αισθάνομαι για ότι έχω κατακτήσει και το πως σχετίζομαι τελικά με όλα αυτά. Κι εκεί κάπου στη συνειδητοποίηση των ικανοτήτων μου, εγώ ο ίδιος νοιωθω ορφάνια, ένα κενό, κάτι απροσδιόριστο, μια απόσταση από το συναίσθημα μου, ένα ανικανοποίητο. Και σε ένα επίπεδο ξέρω ότι μπορώ να το «γεμίσω», ταΐζοντας το με τις τόσες ευκαιρίες απόλαυσης και ικανοποίησης που μου προσφέρονται εκεί έξω. Και αυτό σε έναν βαθμό το πετυχαίνω. Ο εαυτος μου ωστόσο δεν αρκείται μόνο στην επιβίωση και τη συντήρηση μεσα από τρόπους που προσφέρει η εκάστοτε κοινωνική συνθήκη. Αποζητά να φεύγει από το λιγο για να διεκδικήσει το πολύ, εκεί όπου θα αναδύεται ακούραστα κι άλλο στοιχείο του κι άλλη κρυμμένη ομορφιά. Ψάχνει να φροντιστεί αναπτυσόμενος και στα τρία επίπεδα. Το Συναίσθημα απαιτεί μια διαδικασία ωρίμανσης μέσα από την επαφή του με το Σώμα και με την Λογική. Μέσα από το «επιθυμώ», το «σκέφτομαι», το «θέλω», το «αισθάνομαι», το «πράττω». Συνδιαλέγεται το μέσα με το έξω κρατώντας με ενήμερο, σε μια διαρκή προσπάθεια ισορροπίας άλλοτε σε σκοινί ακροβασίας, άλλοτε σε δοκάρι, άλλοτε σε έδαφος και άλλοτε σε αγκαλιά. Σε μια αγκαλιά ως αντίδωρο μιας σχέσης που έχω επιλέξει με ενέργεια εμπιστοσύνης.
Εκεί που θα μπω στη φαντασίωση ότι δύναμαι να αλλάξω τον κόσμο, το σύστημα ή τους άλλους, στη συνειδητοποίηση του ότι το πρώτο απαιτεί θυσία εαυτού, το δεύτερο θυσία της προσωπικής μου εξελίξης και το τρίτο θυσία προσωπικής ενέργειας, έχω να επενδύσω στη μοναδική αλλαγή που έχω εξουσία, με την μορφή της προσωπικής ευθύνης.
Την αλλαγή σε επίπεδο Εαυτού.
Και αυτό που απαιτείται ως ενέργεια, είναι η διαρκής εμπιστοσύνη στο σχετίζεσθαι.