Επιλέγω να Ζω!

Συγκίνηση, κίνηση, ζεστασιά! Γεμάτη αίθουσα, φοιτητές, γονείς, ειδικοί ακαδημαϊκοί, κλινικοί, των ομαδικών θεραπειών και της εκπαίδευσης που δεν γερνάει. Η αίσθηση πως στη γωνιά αυτή του κόσμου που λέγεται Γιάννενα, υπάρχουν άνθρωποι με καημό για την ψυχική υγεία και διάθεση να συμπαρασταθούν, να συζητήσουν και να εξελίξουν αυτό που μια κοινότητα μπορεί να προσφέρει σε ασθενείς και τις οικογένειές τους, στους εφήβους και την κοινωνία που τους δέχεται, με επίγνωση των περιορισμών μιας Ελληνικής πραγματικότητας. Ο Βαγγέλης Παππάς, κινητοποίησε στην εισαγωγή και στη συζήτηση το ενδιαφέρον, φορέας ο ίδιος μιας μακροχρόνιας εμπειρίας στην προσφορά στον πάσχοντα ψυχικά άνθρωπο.

Στους πρωταθλητές οι Έλληνες στην αίσθηση Μοναξιάς στην Ευρώπη. Είναι οι ηλικιωμένοι των ακριτικών χωριών; Μπορεί να είναι ένας φοιτητής σε ένα πολύβουο σοκάκι που φαίνεται πως διασκεδάζει; Μπορεί και ένας έφηβος που στην αυλή του σχολείου δείχνει να συμμετέχει στη χαρά της φασαρίας του διαλλείματος;

Η Κωνσταντίνα Βασίλειου από το πανεπιστήμιο του Bath είπε πως 1 στους 3 νέους Έλληνες νιώθουν μοναξιά. Πρόταση η δημιουργία κοινωνικών συνδέσμων και δεσμών που φέρουν νόημα και έχουν σημασία για τους ανθρώπους!

Ο Κωνσταντίνος Κώτσης, επικ. Καθηγητής από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με μια ευέλικτη και πλήρη επιστημονικά παρουσίαση, για τον αυτοτραυματισμό και την αυτοκτονία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο πως η υποτιμητική φράση «χειριστικό», για την απόπειρα ενός εφήβου, αρνείται την αναγνώριση ότι κάτι άλλο υπάρχει από κάτω, η ανάγκη φροντίδας του τραύματος. Ο έφηβος μες στη μοναξιά του νιώθει ότι η πληγή του αποκαλύπτει την ύπαρξή του.

Ακολούθησε η παρουσίαση του Αλέξη Λάππα για την ιδιαιτερότητα και την δυσκολία στη σχέση των ενηλίκων με τον έφηβο, εξωγήινοι αυτοί του ψηφιακού τους κόσμου. Μπορεί ο γονέας που καταφεύγει στο κινητό του μετά τον ενδοσυζυγικό καβγά, να αντιληφθεί τη μοναξιά της ατομικότητας που διαμορφώνει στο παιδί του; Αν ο έφηβος στο όνειρό του να γίνει YouTuber, γοητεύεται από τη δημιουργικότητα του χόμπι, ο κινητοποιημένος γονέας, κατανοεί πως δεν θα τον «βγάλει από το διαδίκτυο και το online gaming με παρακαλητά και απειλές, αλλά με έμπνευση σε μια πορεία στο Μιτσικέλι, για μια φωτογραφία της Ανατολής χαράματα.

Ο Konstantinos Mantzos, από τα ΚΕΘΕΑ, καθρέφτισε το ζήτημα της αυτοκτονίας σε μια φιλοσοφική διάσταση. Όταν η δυτική κοινωνία συναντάει την αυτοκτονικότητα ως αποτέλεσμα εξωτερικών προς τον άνθρωπο καταστάσεων πίεσης και άγχους, πως κατανοείται η φράση πως η διαφορά των ανθρώπων από τους θεούς, είναι πως μπορούν να σκοτώσουν τον εαυτό τους;

Τέλος η Αλικη Πανιδη, γενική γιατρός πρώτης γραμμής, μίλησε για την ανάγκη ακόμα αποστιγματοποίησης, το φόβο στην αναφορά πως κάποιος χρειάζεται ειδικό ψυχικής υγείας. Μίλησε ωστόσο και για την συγκλονιστική εμπειρία, του γιατρού που όταν σταθερά ζητήσει να μάθει, μπορεί να βιώσει και το άνοιγμα της ψυχής του ασθενούς του, συχνά με κλάμματα, συχνά μετά από χρόνια που υπηρετούσε μια σκληρή καθημερινή κατάσταση.

Με υπόσχεση επιστροφής!

Α. Λ.