5Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΕΩΝ

Με την ευχή και την ευλογία του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της 5ης Πανελλήνιας Συνάντησης Ορθοδόξων Νέων, κατά το χρονικό διάστημα 16-18 Αυγούστου 2024. Την ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης έφεραν εις πέρας με επιτυχία ο Διευθυντής του Νεανικού Τομέα της Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Αρχιμανδρίτης Βαρνάβας Γιάγκου, Ηγούμενος της Ι. Μονής Αγίας Θεοδώρας, και το ζεύγος των επιστημονικά υπεύθυνων παιδοψυχιάτρων, κ. Αλέξης Λάππας και κα Ανδρονίκη Δράγου. Τη γραμματειακή υποστήριξη διακόνησαν οι εκπαιδευτικοί, κα Πένυ Παπακωνσταντίνου και κα Χρύσα Χατζηγιάννη.

Η φετινή διοργάνωση φιλοξενήθηκε στις πανέμορφες εγκαταστάσεις της ενοριακής Κατασκήνωσης του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Θεσσαλονίκης «Το Θαβώρ», στο όρος Κερκίνη, σε πανέμορφο εκκλησιαστικό χώρο, τον οποίο παραχώρησε η Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου, με προσωπική πρωτοβουλία και μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, προς την Ενορία για τη λειτουργία Κατασκηνώσεων, και λειτουργούν πάντοτε με την κανονική άδεια και ευλογία του.

Οι 130 συμμετέχοντες νέες και νέοι, μαζί με τους ομιλητές και διοργανωτές, συμμετείχαν σε ένα εντατικό πρόγραμμα Σεμιναρίου, απολαμβάνοντας την άοκνη φροντίδα και φιλοξενία του προϊσταμένου του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Αρχιμανδρίτη Νικολάου Παπαγεωργίου. Η διάθεση προσφοράς του και η αγάπη του για τα παιδιά και τους νέους, ως υπευθύνου της κατασκήνωσης, διαμόρφωσαν μοναδικές συνθήκες φιλοξενίας, σε διαπροσωπικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εγκαταστάσεων. Η ομοψυχία των εθελοντών – στελεχών της κατασκήνωσης και των κυριών που διακόνησαν στην κουζίνα δημιούργησαν μια αξέχαστη εμπειρία για όλους.

Σταθεροί υποστηρικτές του θεσμού, πνευματικά και υλικά, είναι ο γέροντας Αρχιμανδρίτης Ελισσαίος, Καθηγούμενος της Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, και ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μίλκας, με την ενορία του Ι. Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ευόσμου Θεσσαλονίκης, της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, υπό την πρόθυμη ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα. Τη φετινή διοργάνωση υποστήριξε και η ενορία του Αγίου Παντελεήμονα Χαλανδρίου, με τη συμμετοχή της πολυάριθμης νεανικής της ομάδας και τη φυσική παρουσία του υπευθύνου ιερέα, π. Βασιλείου Αργυριάδη. Χορηγός στην τριήμερη δράση, όπως κάθε χρόνο, ήταν οι κύριοι Γιώργος Μπιλάλης και Αλέξανδρος Καραβάνης των εκδόσεων «Εν Πλω», οι οποίοι και αναλαμβάνουν την έκδοση των πρακτικών των εισηγήσεων σε τόμο. Με την υποστήριξη όλων, για μία ακόμα χρονιά, η μετακίνηση από Θεσσαλονίκη και Αθήνα με λεωφορεία και η συμμετοχή των συνέδρων ήταν απολύτως δωρεάν.

Στον τομέα των εισηγήσεων υπήρξε πλούτος πνευματικής τροφοδοσίας. Οι συμμετέχοντες νέες και νέοι προέρχονται από όλη την ηπειρωτική επικράτεια και τη νησιωτική χώρα, ενώ συμμετείχαν και νέοι από την ομογένεια (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Βέλγιο). Στη συνέχεια των εισηγήσεων, οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα περαιτέρω διαλόγου σε μικρότερες ομάδες αναστοχασμού, με συντονιστές τους ειδικούς ψυχικής υγείας που συμμετείχαν στο τριήμερο. Με τη φροντίδα του π. Νικολάου Παπαγεωργίου, οι κατασκηνωτές συμμετείχαν στην κατανυκτική Θεία Λειτουργία στον Ναό του Αγίου Παντελεήμονα, ανάμεσα στα πλατάνια του δάσους του όρους Κερκίνη.

Τις εισηγήσεις άνοιξε την πρώτη ημέρα η κεντρική εισήγηση του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου, με θέμα «Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου πω το “σ’ αγαπώ” για να πιστέψεις;». Αναφέρθηκε στο “Ταξίδι της Αγάπης του Θεού” σε σχέση με την έννοια της “αυτοζωής” του σύγχρονου ανθρώπου και τη “βολική τακτοποίηση της ζωής μας”, για να ολοκληρώσει με τη φράση ότι “η αγάπη μεταξύ μας είναι η απόδειξη ότι είμαστε μαθητές Του”.

Στη συνέχεια, ο π. Βαρνάβας Γιάγκου, Ηγούμενος Ι. Μονής Αγίας Θεοδώρας και Διευθυντής του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, με τον τίτλο «Αναζητώντας το Νόημα», κινητοποίησε τους νέους με τη φράση “είναι νεκρός όποιος δεν αναζητά την Αλήθεια”. Ανέφερε πως “Κοινωνώ σημαίνει επικοινωνώ” και πως για τον Χριστιανό η απόφαση είναι “καλύτερα μαζί με τους άλλους και τσαλακωμένος, παρά μόνος και ατσαλάκωτος” και πως “χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους δύσκολους ανθρώπους γιατί χάρη σε αυτούς χάνουμε τη βόλεψή μας”.

Η πρώτη ημέρα ολοκληρώθηκε με τη διαδικτυακή εισήγηση του Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Θερμού, Ψυχιάτρου Παιδιών και Εφήβων και Αναπληρωτή Καθηγητή της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών, με θέμα «Αλλοιώσεις της αγάπης στη μεταμοντέρνα εποχή». Με τον καθαρό και επιστημονικά τεκμηριωμένο λόγο του, αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά των πολιτισμικών εποχών, την παρουσία των Χριστιανών και το θέμα της Πίστης στη μεταμοντέρνα εποχή, καθώς και στους παραδοσιακούς θεσμούς της Εκκλησίας και της Οικογένειας, που στην εποχή μας αμφισβητούνται.

Τη δεύτερη ημέρα της διοργάνωσης, άνοιξε η εισήγηση του π. Γερβασίου Σιμωνοπετρίτη, με θέμα «Ψηλαφώντας την αγάπη μέσα από το βίωμα και την ασκητική εμπειρία των αγίων Γερόντων της αγάπης». Μίλησε για τον Σταυρό ως σύμβολο Αγάπης και για την Αγάπη που καλούμαστε να βιώσουμε και σε αυτή την εποχή. “Η ανάπαυση που νιώθουμε από τον Λόγο των Γερόντων γεννάει την εμπιστοσύνη”, είπε ανάμεσα στα άλλα και αναφέρθηκε στη φράση του Αγίου Παϊσίου “έγινα ένα κομμάτι αγάπης” και του γέροντα Αιμιλιανού “στον Παράδεισο θα πάω μαζί με τα παιδιά μου”.

Στη συνέχεια, και σε κοινή διαλεκτική εισήγηση, οι κυρίες Ανδρονίκη Δράγου, Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων και Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, και Σίσσυ Μπαργιώτα, Ψυχολόγος, Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια και Μεταπτυχιακή Σπουδάστρια στο Τμήμα Kοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού, αναφέρθηκαν στο θέμα «Aπό τους Οικογενειακούς Δεσμούς στις Συντροφικές Σχέσεις». Με τον διάλογό τους, έδωσαν έμφαση στο πώς οι οικογενειακοί δεσμοί, η δυναμική των προσώπων, ο τρόπος που σχετίζονται μεταξύ τους τα πρόσωπα μιας σχέσης, και ο ενεργός ρόλος που αναλαμβάνει έκαστος, δημιουργούν συνειδητά και ασυνείδητα κριτήρια τα οποία ωθούν και επηρεάζουν στην επιλογή ενός συντρόφου. Σε μια συντροφική σχέση, ο άνθρωπος έχει διαρκώς να διαπραγματεύεται, καθώς ωριμάζει, τα κοινά και τα διαφορετικά στοιχεία, μέσα από τον διάλογο που συνδυάζει συναίσθημα και λογική. Οι ερωταπαντήσεις με τους νέους εστίασαν στην ισότητα, την απαραίτητη εγγύτητα ή απόσταση μέσα στις σχέσεις.

Ο κ. Πέτρος Λέκκος, Ψυχίατρος και Ψυχοθεραπευτής Ενηλίκων, με τη γνωστή του ικανότητα για μια διαδραστική με το κοινό εισήγηση, ανέπτυξε το θέμα «Η αποτυχία και η ματαίωση στο δρόμο της Αγάπης». “Η ματαίωση είναι το τούνελ που θα μας οδηγήσει στην Αγάπη”, ακούστηκε, ενώ στην πορεία της ζωής μας, ως μεταμοντέρνοι νέοι με την ένταση της εκδραμάτισης των συναισθημάτων, ωφελούμαστε από τη συνειδητοποίηση ότι “όλα θα περάσουν”. Εξάλλου, ο τρόπος διαχείρισης της ματαίωσης είναι το μέτρο της ωριμότητας κάποιου, κατέληξε.

Ο κ. Αλέξιος Λάππας, Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων και Ομαδικός Θεραπευτής, ανέπτυξε το θέμα «Η ομορφιά και οι δυσκολίες των μακροχρόνιων σχέσεων στη μεταμοντέρνα εποχή». Η αυτοθεματοποίηση της μεταμοντέρνας εποχής οδηγεί σε σχέσεις που συμμετέχουν μόνο πλευρές των ανθρώπων. Μακροχρόνιες σχέσεις, δυσλειτουργικές ως προς την ελευθερία και τον σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο, μπορεί να είναι οι σχέσεις Νάρκισσου – Ηχούς, οι σαδομαζοχιστικές σχέσεις και οι κακοποιητικές σχέσεις. “Ό,τι είναι πεσμένο μπορεί να μην επιθυμεί να σηκωθεί”, ανέφερε ο κ. Λάππας για να τονίσει, σε σχέση με την εξιδανίκευση των επιθυμιών ως κίνητρο στη σύγχρονη εποχή, ότι όλες οι επιθυμίες δεν είναι “προς Ζωή”, αλλά μπορεί να είναι και σκοτεινές ή “θανάτου” της ελευθερίας του Άλλου. Οι μακροχρόνιες σχέσεις απαιτούν χρόνο και γνωριμία του άλλου σε βάθος, επιθυμία αποκάλυψης και απορία γνωριμίας με τον κόσμο που φέρνει μαζί του.

Η καταληκτική εισήγηση έγινε την Κυριακή από τον κ. Ηλία Λιαμή, Διδάκτορα Θεολογίας και Μουσικό, με θέμα «Διδάσκοντας αγάπη σε ένα διαφορετικό σχολείο». Με λόγο που κινητοποιεί, αναφέρθηκε στους σύγχρονους νέους που υπερασπίζονται μια ζωντανή Πίστη, ως μια πράξη αντίστασης στην πρόταση για μετατροπή της ανθρώπινης ύπαρξης σε “αχυράνθρωπο”, κάνοντας αναφορά στο ποίημα του Τ. Σ. Έλιοτ του 1925 «Κούφιοι Άνθρωποι», που γράφτηκε για τη στροφή της Ευρώπης στον υλισμό και τον θάνατο της κουλτούρας και της επιθυμίας για αναζήτηση του Θεού (Συμφωνία των Βερσαλλιών). Η ζωή μας θα είναι παραγωγική όταν, συγχωρώντας τις προηγούμενες γενιές, αφήσουμε παρακαταθήκη στις επόμενες. “Γεννηθήκαμε να είμαστε ήρωες και το σχολείο μας έκανε κομπάρσους”.

Σε ένα κλίμα ευγνωμοσύνης, αμοιβαιότητας και με συγκίνηση, δόθηκε η υπόσχεση για τη συνέχιση των συναντήσεων της Πανελλήνιας Συνάντησης Ορθοδόξων Νέων, που λαμβάνουν χώρα μηνιαία και με υβριδικό τρόπο (φυσική παρουσία σε αίθουσα συνάξεων της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας Θεσσαλονίκης και διαδικτυακά από όλον τον κόσμο).