Νεκρική Σιγή
Όταν πάψουν τα όπλα να χαλάνε την Ειρήνη, και τα πουλιά δεν ξεπετιούνται τρομαγμένα από τον κρότο της οβίδας, θα μείνει μόνο η Νεκρική Σιγή στα μνήματα των στρατιωτών.
Συνήθιζα από παλιά να φέρνω τα παιδιά μου στα «Συμμαχικά» τα μνήματα, πάντα μας άρεζε αυτό το πράσινο χαλί ανάμεσα στις άσπρες μαρμαρόπλακες, που το χαλούσαν κάθε Μάρτη τα πρώτα αγριολούλουδα.
Συνήθιζα από παλιά να φέρνω τα παιδιά μου στα «Συμμαχικά» τα μνήματα, μην και ξεχάσουν πως οι παλιοί τους πρόγονοι τα «έλυναν» με αίμα τα προβλήματά τους.
Μα δεν πρόλαβαν σαν φαίνεται να έρθουν προσκυνητές, αυτοί που ακόμα ηδονίζονται να φαντάζονται χτισμένες «Αλεξάνδρειες» στο όνομά τους!
Μετά από εμάς, μια άλλη οικογένεια παρείσφρησε στο πράσινο χαλί, και δυο πιτσιρίκια άρχισαν να μαζεύουν αγριολούλουδα.
Κάνει ακόμα ελπίδα στον κόσμο;
Αλέξης Λάππας,
25η ημέρα του Πολέμου στην Ουκρανία
