“Σχέση και Όρια με τα Παιδιά μας”

Ενεργητική ακρόαση, διαθεσιμότητα και συγκίνηση. Δεν είναι μόνο η ευθύνη προς τα παιδιά που ο καθένας φροντίζει (ως γονιός ή εκπαιδευτικός) που επέτρεψε στα μέλη της ομάδας να παρακολουθήσουν για 3 ώρες με αμείωτο ενδιαφέρον την διαδραστική εισήγηση. Είναι η επώδυνη και συνάμα απελευθερωτική συνειδητοποίηση της θέσης του καθένα μας ως παιδιού στην πατρική του οικογένεια. Η αποκάλυψη του πόσο αυθόρμητα οικειοποιήθηκε κάποιος τα διαγενεακά χαρακτηριστικά των δικών του γονέων. Ταυτόχρονα ωστόσο αποκαλύπτεται και η δυνατότητα εξέλιξης και επιλογής που του δίνεται στο σήμερα. Είναι τέχνη η γονεϊκότητα και προϋποθέτει από τον ενήλικα την μετακίνησή του πέρα από την ασφάλεια του μαθημένου- οικείου τρόπου, αν αυτός δυσλειτουργεί!

Για να υπερασπιστεί κάποιος ως γονιός και εραστής, τις σχέσεις του με το σύντροφο και το παιδί στο σήμερα, έχει να επεξεργαστεί τη δεξιότητα του κρατήματος (holding), για να επιτρέψει η δομή της σχέσης και της οικογένειάς του να αποτελέσει ασφαλές λιμάνι και να μην μετατρέψει το «κράτημα», σε «δεσμά» που εγκλωβίζουν και δεσμεύουν την ελευθερία και την επιθυμία του άλλου.

Έχει να γοητευτεί από τη δυνατότητα να κινητοποιεί στο παιδί του τις δικές του ικανότητες (enabling), με τέτοια τρυφερότητα που να μην βιώνει την πορεία προς την ενηλικίωση ως εγκατάλειψη και παραμέληση.

Και σίγουρα έχει να στηρίξει και να καταγράψει με το βλέμμα του την πορεία ενηλικίωσης του παιδιού του, παρά τους όποιους πόνους και τις πτώσεις. Bearing witness, μετουσιώνοντας και επανανοηματοδοτώντας τις εμπειρίες που στη συνάντηση με τη Ζωή, απαιτούν συχνά με τρόπο επώδυνο και προκλητικό από το παιδί, τον έφηβο και το νεαρό ενήλικα, να τις επεξεργαστούν και να προσαρμοστούν.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Maria Kanderaki και το NLP in Crete – Maria Kanderaki για τη συνεργασία και τη διοργάνωση.

Αλέξιος Λάππας