Κάτι τρέχει με το Γάμο και ο Έρωτας πεθαίνει
Κάτι τρέχει με το Γάμο και ο Έρωτας πεθαίνει, στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης…
Με την υπέροχη διοργάνωση και μέριμνα του Κέντρου Αντλεριανής Ψυχολογίας, στο μεγάλο αμφιθέατρο και με τη ζεστή συμμετοχή του κόσμου, κάποιοι καθισμένοι στα σκαλοπάτια, μικρή αναφορά στα χρόνια των φοιτητικών αμφιθεάτρων με την υπαρξιακή αναζήτηση να βράζει, η αίσθηση ενός χοροδράματος, η απόσταση μικρή ανάμεσα στον ομιλητή και το κοινό, ηλικίες ανάμεικτες, ζευγάρια φοιτητών, άνθρωποι μέσης και πιο προχωρημένης ηλικίας, το Παρίσι στο σπίτι μας και ο μοναχικός καφές με θέα το Θερμαϊκό όχι υπενθύμιση της μοναξιάς μας αλλά επιλογή αυτοσυνειδησίας. Φαίνεται να μην υπάρχει κάτι πιο γοητευτικό από τον άνθρωπο που συνειδητοποιώντας πως η ερωτικότητά του είχε μετατραπεί σε σκασιαρχείο αποφασίζει να μην τον ορίζει η κοινωνικά στερεοτυπική επιλογή του γάμου ή της σχέσης, αλλά η ειλικρινής κατάθεση της επιθυμίας του στην μοναδικότητα του Άλλου.
Next Post
